Uff de Poschd

Die Poschd, ihr wärds midd-kriggd hawwä, hodd sich jo irgändwie iwwa die Johrä selwa abgschafft, also die ehämolisch Deitsch Bundesposchd mähn isch, die gelb middäm Poschd-horn druff. Friah hawwä die Heißa gebaut unn inn allä Ortschaffdä unn Schtdatdeilä Filiale khappt. Do bisch dønn noigeloffä hosch ä Peggl odda ä Oischreiwä uffgewwä, hosch disch iwwa de Preis geärgerd unn bisch widda naus. Mittlaweil mache dess jo gønz iwwawiegend Privatleit in Poschd-Schopps. Unn wønnda misch froogd: Dess iss a guud so!

Ärschdäns hawwä die in de Regel bessarä Launä unn a kä Effnungszeidä wie im aldä Rom. S’ Beschdä awwa øn soäm Poschd-Schopp iss, dassä disch nädd vollkwatschä wollä. Die Poschdla hawwäs färdisch gebrocht, dir nooch zwønzisch Minuddä Schløngäschdehe (zwongsbeschult nadierlisch) Øgebodä zu machä, die känn Mänsch gebraucht hodd. „Kennen Sie schon unser neues Stromangebot, bestimmt auch interessant für Sie!“ Nää, Briefmargää soll isch bringä. „Darf ich Sie auf unseren Postbank-Service aufmerksam machen?“ Do bin isch dønn als schunn ä bissl gäreizt gewesä, gell: „Nää, vadømmt, isch will Briefmargä! Wellänä midd akduellä Werdä, wønns geht, unn känn Bauschpaarvadraag, kä Køndo, wedda Schdrøøm noch Wassa unn a kä Weschmaschien, iss dess klar jetz? Unn wønn isch die iwwadeierdä Abziehbildschää nädd glei in de Høønd hab – isch kønn ihne sagä: Dønn geht dohin die Poschd ab!“ Mønn, Mønn, Mønn, känsch variggd wäre als, awwa biss dohie bleiwisch.

Kontakt: kall@mamo.de