Isch trink uffs Finønzømt

Zieh doi Mask uff! Odda du fliegsch glei widda naus! Härrgottnochämol! Iss dønn dess so schwer?“ So kreischt’s hinnama, dass isch ball vumm Barhogga fall. De Wänna, unsern Wärd, hodd awwa nädd uns gemähnt, also de Hoina unn misch, die ma „mit Abschtønd am beschdä“ øm Schdømmdisch sitzä, sunnern de Häbädd, der widda „owwä øhnä“ in die Beiiz noirännt, weila mähnt, er wer do dähäm. Umms Faräggä will der nädd kabbierä, dassa in de Wärdschafd vumm Oigøng biss zu soim Platz soi Mask uffziehä muss. „Wegä dännä zwee Meda!“ odda „A, du weesch doch, dass isch gebuuschdärt bin!“, mähnt da dønn als, unn de Wänna dreht ball dursch: „Wønnse ma wegä dir die Wärdschaft zuschpärrä, Häbädd, dønn kehrsch de Katz, dess saagisch da!“

Mir hedda jo all kä Øhnung, warumsäm heid so pressiert, mähnt da, dä Häbäd unn duud wischdisch: „Bassd uff, jetzt isses raus! Mir hawwä in Mønnem dess faulschdä Finønzømt, dess wo’s gibt!“ Mir lachä iwwerm Häbädd soi Deitsch, wennischa iwwas Finønzømt. De Hoina groint nämlisch heit noch iwwa die Ärbschaftsschdeia, dia fä die drei Bobbä bezahlt hodd, dieäm soi Großdøndä hinnalossä hodd. „Häbädd“, saag isch, „weeschd awwa schunn, dass dess ä komischä Schtatistik war, diesä do zu Radä gezogä hawwä, gell? Unn dass løngsøm unn faul nädd dess selwä iss? Unn dass die Umziehä hawwä missä? Unn Problämä midd Eldärnzeit und Pänsionärä hawwä?“ Schunn kreischda, de Häbäddd: „Heer ma uff, dess sinn doch alles fadeschoinischä Ausräddä!“ Do kummtt de Wänna hinneraus: „A wønn sisch dodemit änna auskennt, Häbädd, bisch dess du! Unn Kall, dass du ä mol s’Finønzømt verteidischt, iss a zum Lachä!“ Dess machä ma dønn a alle vierä. Unn in Øschpielung uff de Joy ihr Lied „Isch sing färs Finønzømt“, stellt de Wänna vier Kørzä hie (Uso! Pfui Deifl, awwa egal) unn sagt: „Proschd Männa: Isch trink uffs Finønzømt!“ Unn de Hoina: „Awwa bitte schnell – unn midd Bäleeg!“

Kontakt: kall@mamo.de